Wintertijd

Het begint meestal rond Sinterklaastijd. Mijn biologische klok is van de rel. Het liefst ga ik met de kippen op stok en kom ik weer te voorschijn als het weer licht is. Tel daarbij op de drukke maand december met afscheid van collega’s, verjaardagen, kerstbijeenkomsten en een nacht lang opblijven om het nieuwe jaar te verwelkomen. De uitgelezen maand om overprikkelt te raken. Dus als Henk vraagt of ik mee ga naar Texel zeg ik geen nee.

Vroeg opstaan, want hij moet met de eerste boot om half 9. Dan zit je om kwart voor 8 al in de auto. Maar elk nadeel heeft zijn voordeel. Ik geniet van de zonsopkomst. De hemel kleurt al in de verte. Het is wel wat bewolkt, dus best spannend wat we nog te zien krijgen als we op de boot zitten. Maar er zit nog wat rood in de lucht. Niet veel, maar wel mooi om te zien.

• 

• 

• 

Vanaf de boot heb ik anderhalf uur om in Den Burg te zijn. Op Texel is een flamingo gespot op de Prins Hendrik Zanddijk. De dijk op en goed rondkijken. Al wat ik zie, geen flamingo. Wel zie aan de andere kant van de dijk een roofvogel zitten. Ik ben er veel te ver vanaf en de verrekijker ligt thuis (lekker handig). Ik krijg hem helaas niet goed op de foto.

Ik geniet van de rust om me heen. Ik kom welgeteld één fietser tegen. Echt tempo zit er niet in. Al wandelend en om me heen kijkend vergeet ik de tijd. Wanneer ik op mijn horloge kijk, denk ik ‘oeps, dat ga ik niet redden’. Zodra ik de dijk af kan, wordt het tempo opgevoerd. En dat valt niet mee, want ik zie weer van alles rondvliegen. De route gaat langs de tuunwallen. Het eerste deel gaat goed, het tweede deel is modderig. Ik ga bijna onderuit, tijd om het tempo wat te laten zakken.

• 

• 

• 

Een half uurtje later dan gepland ben ik bij Henk. Hij is allang niet meer verrast dat ik wat later kom. Mijn hoofd is in ieder weer een beetje opgeruimd. Ik denk zo maar dat ik oud jaar wel wakker kan blijven.