Een wandelmaand waarin de lente zijn best doet de winter te verdrijven, de 30 van Zandvoort op het programma staat en aan het eind van de maand een winderige lammetjeswandeltocht plaatsvindt.
En er wordt een knoop doorgehakt. De kriebel wint het van de twijfel, ik schrijf me in voor de 100e Vierdaagse.
zondag 6 maart 2016 (10,9 km)
Een dag dat het lopen niet lekker gaat. Ik kom niet in mijn ritme, het ademen gaat niet lekker. De afstand kort ik in. Genieten van de dingen onderweg. De hazen die denken dat ze zich kunnen verstoppen in het weiland. Schapen, maar nog geen lammetjes. De prachtige vergezichten. Zo’n wandeling is ook wel eens lekker.
zondag 12 maart 2016 (30,1 km)
De 30 van Zandvoort komt dichterbij. In mijn herinnering is Schagen – Alkmaar rond de 27 km. Dat lijkt me een mooie afstand voor vandaag. Het eerste stuk de boerenpaadjes meegenomen. Aalscholvers die in het zonnetje zich opwarmen. De langgerekte Hoofdstraat van Oudkarspel die helemaal doorloopt naar Broek op Langedijk. Tijd voor een koffiestop bij de Broekerveiling. Gloeiende, is deze dicht vanwege een privéfeest. En niks meer in de omgeving te vinden. Gelukkig sultana’s in mijn tas. Wel een lesje voor de volgende keer; brood meenemen!
Inmiddels heb ik het zo warm dat ik de binnenvoering uit mijn jas haal. Loopt direct een stuk makkelijker.
Vlak voor St. Pancras zie ik mijn eerste lammetjes. Niet te lang blijven zwijmelen, hup, door naar Alkmaar. Het eerste wat ik doe als ik in het centrum van Alkmaar is een bakkie doen met een lekkere appelkanjer. Ik ga daarna als een speer naar het station. Nog een stukje naar huis lopen. De eerste 30 km is een feit. Dat geeft vertrouwen voor volgende week.
zaterdag 19 maart 2016 (35 km)
Al vroeg op, want het is nogal een eindje naar Zandvoort. Het valt mee met de drukte in de trein. Bij de overstap in Sloterdijk is het een stuk drukker. Vanaf het station Zandvoort naar het circuit. Er staat een lange rij bij de ingang van de tent, waar je de startstempel moet halen. Ik ga eerst op zoek naar een raceauto in de hoop dat de rij weg is. Valt niet mee, met al dat gaas voor je lens.
Het schiet nog steeds niet op met de rij. Toch maar aansluiten en hopen dat het een beetje opschiet. Het duurt even voor dat ik op weg ben. Via de boulevard en het strand naar de 1e stempelpost. Toch nog wat last van de benauwdheid. Ik merk dat ik mij tempo moet aanpassen. Heuvel op, heuvel af werkt ook niet echt bevorderend. Bij Duin en Kruidberg een bakkie doen, krentenbol naar binnenwerken en rustig verder. Via het openluchttheater naar Overveen. Mooi huizen, past alleen niet binnen mijn budget. Op het Visserspad stop ik nog één keer. Laatste krentenbol naar binnen. Poeh, wat ben ik blij als ik de finish heb bereikt.
Tijdens de treinreis kan ik uitrusten. Want ik moet nog wel van het station naar huis. En met al die extra kilometers komt de stand voor vandaag op 35 km.
zondag 27 maart 2016
Het is Paasweekend en Henk zit al op Texel. Op 1e Paasdag op weg naar de boot. Ik weet niet of het komt door het uurtje tijdverschil (zomertijd), maar ik zie de trein voor mijn neus wegrijden. Begint al lekker. Daardoor mis ik de boot (letterlijk) ook nog eens. Zodra ik op Texel aan kom, laat ik dat allemaal achter me.
’s Middags wandelen we in de omgeving van de vuurtoren. Het waait behoorlijk. De fietsende toeristen moeten moeite doen om de duinen te bedwingen. Geen flauw idee hoeveel we gewandeld hebben. Lekker was het wel.
maandag 28 maart 2016 (11 km)
De bedoeling was dat we de 15 km van de Lammetjeswandeltocht zouden gaan doen. Maar ja, het uurtje tijdsverschil nekt ons in de ochtend. Dan de 10 km. Buiten zwik ik door mijn linkerenkel. Oei, dat doet zeer. De pijn zakt gelukkig snel. Het is even zoeken naar de startplek. We zaten een beetje in de verkeerde richting.
Ik word nooit zo blij van routebeschrijvingen op papier. Negen van de 10 keer vergeet ik te kijken en loop ik verkeerd. Ik kan het nu gelukkig uitbesteden aan Henk. De wandeling is wel een manier om nieuwe wandelpaadjes op Texel te ontdekken. En wat zijn er veel lammetjes. Voor vandaag is code geel afgeroepen. Het waait nogal. Ik kan met moeite mijn camera stil houden. Ik ben verbaasd dat er geen lammetjes door de lucht vliegen.
Onderweg komen we de moderne schaapherder tegen. Gezeten op zijn quad dirigeert hij zijn schapen naar een andere wei. Na ongeveer twee uurtjes wandelen komen volledig uitgewaaid aan bij de eindlocatie.
Totale afstand maart : 87 km
Marianne's wereld 