Wanneer we vanochtend aan de koffie zitten, roept Henk ‘er loopt daar een muisje’. Klein als deze is, verdwijnt deze direct onder piano. Ik schiet uit mijn stoel. Ja, omdat er een muis in huis is en nee, ik ben er niet bang voor maar wil wel graag een foto dus spurt ik naar de camera! We kunnen het muisje niet meer vinden. Toch weer naar buiten gelopen?
Later op de dag gooien we buiten nog wat oud brood voor de vogeltjes. En wat zien we? Jawel, er kom een muisje te voorschijn. Gelukkig, hij is niet meer in huis. De camera nu binnen handbereik. Zo’n kans krijg ik niet nog een keer. Zo stil als een muisje probeer ik dichterbij te komen. Ik kan hier wel uren naar kijken. Maar goed dat ik vandaag een vrije dag heb.
Vanmiddag de kamer stofzuigen. Met een smal opzetstuk even achter de piano. ‘Ploep’ hoor ik. Gloeiende, heb ik een muisje aan mijn stofzuiger hangen.Met zijn snuitje zit hij in de stofzuigermond. Maar goed dat deze zo klein is, want anders had ik een muisje in mijn stofzuigerzak gehad.
Snel naar buiten, de stofzuiger uit. Hij ligt heel stil. Oei … muisje vermoord? Gelukkig, hij beweegt weer. Al rap staat hij weer op zijn pootjes. Hij voelt aan zijn neusje, ja, hij zit er nog. Ik weet niet wie er meer geschrokken is, hij of ik. Hij denkt wegwezen en spurt de tuin in.
Een mooi buitenkansje! Altijd leuk een muis voor de camera, maar wat minder als er een hele familie in je piano blijkt te worden. Ik weet het hoe het met jouw piano is, maar die van mij wordt amper nog gebruikt. Misschien veel gaan spelen, en hard! Misschien verkassen ze dan.
Groet, Dick
Op dit moment geen muis meer te vinden in huis. Maar zeg nooit nooit … De tip van de piano zal in onthouden 🙂