Een tijdje geleden kwam ik ergens een filmpje tegen van een bevroren zeepbel. De temperaturen logen er niet om, een graadje of -25 Celsius. Zo koud wordt het niet in Nederland. Het bleef wel in mijn achterhoofd hangen.
Wanneer er koud weer in het verschiet ligt, toch maar een flesje bellenblaas aangeschaft.
Het is vandaag weliswaar geen -25 graden, maar ik waag met een temperatuur van -6 toch een poging.
Het zonnetje schijnt, dus is het wel opschieten. De bellen gaan alle kanten op, behalve de goede. Gloeiende, hoe los ik dat nou weer op. Niet te hard blazen, de bel laten hangen op het bellenblaasdingetje (of zoiets dan ook mag heten). Rechtop zetten en … Valt die van het paaltje af. Nog een keer en ja, hij blijft staan.
Er gebeurd niks. Ik duik te tuin maar even in om wat anders te fotograferen en een beetje warm te blijven. Na 15 minuten nog maar eens kijken. En ja hoor, er bevriest wat. Het is een beetje spelen met het licht, de achtergrond en de steeds feller worden zon. De bel wordt steeds witter. Pats, en dan knalt hij uit elkaar.
Ik snap nu wat ik moet doen. Nog een keer proberen. In plaats van het flesje zeepsop te pakken stoot ik het om. Niet handig. Ik gooi er nieuw sop in. Maar de samenstelling klopt niet meer. Na een half uur heb ik nog steeds geen ijs op mijn zeepbel. De temperatuur begint ook steeds meer te stijgen, dat zal ook meespelen.
Nu maar hopen dat we weer heel snel een paar ijskoude dagen krijgen. Want ik ben nog lang niet uitgespeeld.
Marianne's wereld 
Ik heb het vorige week ook even geprobeerd. Bij ons was het slechts -5 grC, en dat was duidelijk niet koud genoeg.Het ging net als bij jou, dus je verhaal is zeer herkenbaar. Zulke mooie kristallen als op jou eerste plaatjes heb ik bij mij niet gezien, maar het blijft leuk om te proberen. Komt vast nog wel een nieuwe kans.
Groet, Dick