De weersvoorspellingen zijn niet al te best deze zondag. Er wordt veel regen voorspelt. Maar het is droog als ik wakker word.Met de trein naar Castricum.
Gewend aan de vele wandelaars op het station als er een wandeltocht is, dit keer is er geen wandelaar te bekennen. Nou ja, behalve Henk en ik dan. Aangekomen in Castricum is het niet veel anders. Ga je nog aan je zelf twijfelen of het wel vandaag is. Het is ongeveer 2 km naar camping Geversduin. Gelukkig komen we naar de startplaats zoekende wandelaars tegen. We worden er wel door in verwarring gebracht, want we lopen de verkeerde kant op. Dit klopt niet, oeps. De 2 km word dus 3 km. Zijn we in ieder geval goed warm gelopen.
Aangekomen de routebeschrijving opgehaald. Voordat we van start eerst dankzij de uitgereikte consumptiebon nog even een bakkie inclusief gevulde koek.
De route is gelukkig goed gepijld, want als ik ergens niet blij van wordt, is het steeds op een papiertje kijken waar ik bij welke boom rechts of linksaf moet. Het is heerlijk wandelen door bossen. Het spettert af en toe, maar de regenspullen mogen in de tas blijven. Halverwege de tocht een rustpunt. Appeltje en wat drinken en weer verder.
Nog steeds genieten van het Noordhollands Duinreservaat. Staat er plots op je pad een stel Schotse Hooglanders. En dan begint het ook nog eens echt te regenen. We schuilen maar even onder de bomen, duimen dat het een kort buitje is. De Hooglanders hebben nergens last van, ze blijven stoïcijns staan. Geen beweging in te krijgen. Wanneer het 10 minuten later weer droog is, lopen we in een bochtje om ze heen. Al gauw komen we op het laatste stuk van de route. We stappen stevig door, de lucht ziet er nog steeds donker uit, maar we houden het droog. Bij camping Geversduin lekker een warm soepje eten. Opladen voor de laatste kilometers, want ja dat station ligt toch echt 2 km verder weg.
Marianne's wereld 