De wekker gaat om half 3 in de ochtend. Tja, je moet er wat voor over hebben om op vakantie te gaan. Klokslag 3 uur vertrekken we richting Schiphol. Heerlijk rustig op de weg. Parkeren, de bus in en om 4 uur staan we bij de incheckbalie.Van vertrekhal 1 naar vertrekhal 3. De eerste wandelkilometers hebben we al te pakken. Schoenen uit, zakken leeg en door de douane. Eindelijk koffie. Beetje slenteren, winkeltjes kijken, niks kopen want dat betekent extra gewicht meesjouwen.
Bij pier B23 wachten op het vliegtuig. En dan moeten we ineens naar pier C22. Geen vliegtuig te zien, de vertrektijd zijn we al ruimschoots gepasseerd. Weer in de benen naar pier B17. Van uitstel komt helaas afstel. De vlucht wordt gecanceld. Iets met een staking van Franse verkeersleider, waardoor en niet gevlogen kan worden. Om me heen hoor ik mensen over de vlucht die verzet is naar donderdag. Wij krijgen een mail dat onze vlucht is omgezet naar 10:10 uur. Vandaag wel te verstaan. Huh, het is nu 10:15 uur.
Henk schiet direct een medewerker aan. De vlucht heeft vertraging. Wel moeten we in een hurry naar de bagageafhandeling om vervolgens weer opnieuw in te checken. Gelukkig zien we onze bagage snel liggen, want er wordt niet aangegeven waar het ligt. Door naar vertrekhal 3 om opnieuw in te checken. Ze staan ons al op te wachten. Weer terug naar vertrekhal 1. Door de douane heen (gelukkig hebben we vanochtend al kunnen oefenen). Henk baant een weg voor me richting de gate. Ik doe iets rustiger aan want we hebben een kwartier om de pier te bereiken. 10 minuten voor vertrek ploffen we neer op een stoel. Uiteindelijk duur het nog even voordat we in het vliegtuig zitten. Ik check de Fitbit; de 10.000 stappen voor vandaag zijn al binnen. Elk nadeel heeft zijn voordeel.
De vlucht gaat voorspoedig. Val zelfs tot mijn eigen verbazing niet in slaap. Aangekomen in Barcelona is het wachten op de volgende vlucht die over zes uur pas gaat. Het hotel in Ferrol inmiddels om de hoogte gebracht dat we het tijdstip van 14:00 uur niet gaan halen. We dwalen een beetje over het vliegveld van Barcelona, eten een broodje, spotten vliegtuigen, wat lezen, nog maar een koffie enz. De moeheid slaat toe. Ik haal de camera uit de tas. Vliegtuig komt aan, proberen het verhaal in een aantal foto’s neer te zetten. Dan maar weer een stukje lopen om wakker te blijven.
Het is even zoeken hoe het systeem van bij welke gate je moet zijn werkt, maar ook daar komen we uit. Het duurt even voordat we kunnen boarden. Dat wordt een latertje vanavond. De bus naar Ferrol slaan we waarschijnlijk over. Dat gaat nog minstens anderhalf uur duren als het tegenzit. Straks maar eens vragen een taxi kost.
Aangekomen op de luchthaven van A Coruna naar de taxi. Ik geef het adres aan de taxichauffeur. Hij vraagt aan een iemand die voorbij loopt waar het is. Dat had me al op scherp moeten zetten, maar ja, de vermoeidheid overheerst. Vervolgens brengt hij ons maar een hotel in de stad Coruna. Volgens mij klinkt Ferrol echt anders dan Coruna. Zucht. Het is een ritje van ongeveer 50 km. De taxiteller telt enthousiast mee. Moeten we ook nog door de tol. Vraagt hij nogmaals waar het hotel is aan de dame achter het loket. Eh, geen TomTom in de auto? En de teller, die telt maar door. In Ferrol pakt hij (eindelijk) zijn telefoon voor de routeplanner. Althans, hij geeft de telefoon de opdracht het hotel te vinden. Niet dat het veel help, want het kost hem erg veel moeite om te vinden. Grrr., na 2x vragen eindelijk gevonden. Over de rekening zullen we het maar niet hebben.
Aan de andere kant had ik er niet aan moeten denken dat ik vanaf het vliegveld nog twee keer met de bus zou moeten.
Uiteindelijk belanden we om 23:30 uur het hotel. De bar is al dicht. Het biertje uit de minibar was ook geen succes. Compleet doodgeslagen en het smaakte niet naar bier. Tijd om te gaan slapen!
Marianne's wereld 